Online lesgeven is net als met je hoofd onder water gaan. Je houdt het maar zo lang vol zonder hulpmiddelen. Je kan het trainen: de adem langer leren inhouden, langzaam loslaten en steeds meer ontspannen. Dan hou je het drie minuten vol, vijf minuten, misschien wel zes, maar dan is de grens echt bereikt. Je hebt lucht nodig. Als je veel online lesgeeft, traint of overlegt, dan herken je deze beeldspraak: Online moet je leren.
Na een aantal online congressen te hebben gevolgd en met veel docenten te hebben gewerkt, ben ik er nu zeker van, online lesgeven is een vak. Dat betekent dat je het kan leren en het geen aangeboren talent is. Net als bij duiken heb je hulpmiddelen nodig om te kunnen ademen en te genieten van al dat moois onder water. Een nieuwe wereld, waarvan je de rijkdom en reikwijdte eigenlijk nog niet kent. Er is zoveel mogelijk en stap voor stap leer je dieper duiken, beter kijken en leer je het onderwater landschap kennen. Het is anders dan het vaste land, met meer uitdagingen en beperkingen, maar er liggen ook zoveel kansen en ontdekkingen!
Gelukkig zijn er genoeg duikinstructeurs om je te helpen. Mensen die het al veel langer doen, ook al voor de Coronacrisis. Geen opportunisten, maar vakmensen die nu meer vlieguren maken dan ooit en daardoor nog beter worden in hun vak. Wie moet je dan vragen? Nou, bijvoorbeeld Ruben Mellaart over Teams en Office 365. Of Atsync over de virtual classroom en online vergaderen. Of Bibianne Boumans als je jouw expertise wil vertalen naar een online training. En je kan mij benaderen, voor online lesgeven met didactiek als de basis (en niet de knopjes). Ik help je met activerende werkvormen die makkelijk zijn te gebruiken en groot effect hebben. Ik denk met je mee binnen de kaders van jouw opleiding en daag je uit om een onderwijsontwerp te maken dat nog jaren mee kan, zowel online als offline.
Hoe ik heb leren duiken? Door veel blended onderwijsontwerpen te maken, te experimenteren en te onthouden wat werkt. De basis is echter een rotsvast vertrouwen in het lerend vermogen van de mens. Iedereen wil uitgedaagd worden en het beste uit zichzelf halen. Het is mijn taak als trainer en docent om dit mogelijk te maken.
Online lesgeven is net als met je hoofd onder water gaan. Een beter passende analogie kan ik niet bedenken.
Deze blog is het zevende deel van mijn nieuwe blog-serie ‘Blended lesgeven is . . . .’. In deze blogs ga ik in op een aspect van blended en online lesgeven dat aandacht verdiend, zodat ook ons ‘nieuwe’ onderwijs kan blijven groeien en ontwikkelen.
LinkedIn
Onlangs zette ik een printscreen van het Blended Design Canvas uitgewerkt in Lucidspark op LinkedIn. Dit leverde veel reacties op (89 likes en ruim 7300 views) en zette mij aan het denken. Uit de reacties las ik een grote behoefte aan handige tools: Lucidspark is een relatief eenvoudig whiteboard, waarin je brainstormprocessen ook online kan begeleiden. Ook heb ik dankzij die post meerdere gesprekken gevoerd met trainers en docenten over het ontwerpen van onderwijs. Op dit gebied is er een grote behoefte aan een gedegen methode die het ontwerpproces structureert en daarvoor heb ik in 2018 het Blended Design Canvas ontworpen. Het canvas heb ik vervolgens in Lucidspark gezet en voilà: een ONLINE ontwerptool voor het onderwijs!
Onderwijs ontwerpen
Onderwijs ontwerpen als taak, functie of onderneming is relatief nieuw. Ik weet niet precies wanneer we overstapten van lesmodules voorbereiden naar ontwerpen, maar deze stap heeft grote impact op hoe we naar het onderwijs kijken. Als je namelijk gaat ontwerpen, dan doorloop je een aantal denkstappen. ‘Gewone’ ontwerpers en vormgevers weten dit al lang, maar een ontwerp maken begint altijd bij de gebruiker, in dit geval de student én de docent. Gedegen onderzoek naar je gebruikers is daarom heel nuttig om een goed ontwerp te kunnen maken. Als je weet voor wie je onderwijs maakt, kan je de werkvormen, de bronnen en de flow in jouw lessen daarop afstemmen.
Leeromgevingen
Het ontwerpen van onderwijs heeft een extra dimensie gekregen sinds de opkomst van blended learning en door de Coronacrisis wordt deze dimensie nog belangrijker, namelijk het bewust inrichten en afstemmen van verschillende leeromgevingen. Doordat we blended zijn gaan lesgeven zijn er meerdere omgevingen waarin geleerd wordt en is het noodzakelijk deze op elkaar af te stemmen. Er wordt nu namelijk geleerd in:
een online en offline setting als klas,
projectgroep of individueel,
tijdens een stage werk
Dit zijn samen wel zes leeromgevingen!
Je kan leeromgevingen ook indelen op vorm. Bijvoorbeeld bij het afstuderen, dan heb je te maken met veldonderzoek, deskresearch, schrijven, begeleiding en beoordeling. In elke ‘omgeving’ wordt op een andere manier geleerd en kan je andere werkvormen inzetten.
Werkvormen
Het ontwerpen van blended onderwijs is het effectief afstemmen van leeromgevingen en werkvormen, zodat een didactisch leerpad ontstaat. Het gaat niet zozeer om online tools en digitaal lesgeven, dit is een vanzelfsprekend onderdeel van blended learning, maar zeker geen voorwaarde. Door te ontwerpen vanuit de gebruikers en de leeromgevingen kan je werkvormen bedenken die studenten activeren en motiveren en die het onderwijs voor de docent behapbaar en inspirerend maakt. Een werkvorm is dan niet meer een kunstje, maar een essentieel onderdeel van het programma en de motor achter het behalen van de leerdoelen. Mede daarom denk ik dat het heel belangrijk is dat docenten zelf hun werkvormen bedenken, eventueel geïnspireerd op ideeën van anderen, maar 100% afgestemd op de eigen context.
Blended Design Canvas
Met het Blended Design Canvas ontwerp je onderwijs vanuit de gebruiker, met leeromgevingen en via werkvormen. Het canvas is eigenlijk een groot werkblad (en als werkvorm geïnspireerd door het Business Model Canvas van Osterwalder) waarin je stap voor stap het ontwerpproces doorloopt. Dit doe je bij voorkeur in een team, zodat je elkaar inspireert en draagvlak creëert voor het ontwerp. En als het canvas is ingevuld kan je deze digitaal mee nemen dankzij de tool Lucidspark, of hardcopy op A0 als ik weer offline mag gaan ontwerpen met docenten.
Aan de slag!
Wil jij een blended module ontwerpen met het Blended Design Canvas of wil je het canvas leren gebruiken? Blend It geeft trainingen gericht op het ontwerpen van onderwijs met het Canvas of een train-de-trainer programma waarin jij leert het Canvas in te zetten in jouw organisatie. Neem contact op voor meer informatie en inspiratie!
Deze blog is het zesde deel van mijn nieuwe blog-serie ‘Blended lesgeven is . . . .’. In deze blogs ga ik in op een aspect van blended en online lesgeven dat aandacht verdiend, zodat ook ons ‘nieuwe’ onderwijs kan blijven groeien en ontwikkelen.
Hoorcollege
Momenteel ligt er een zware focus op online lesgeven en zoeken docenten naar werkvormen en tools om deze lessen zo goed mogelijk te laten verlopen. Waar de één de offline les ‘gewoon’ naar online over zet, gaat de andere docent hard aan de slag om meer interactiviteit in de online les te bouwen. De vraag is waarom we dat doen, offline gaven we toch ook zonder gene lange hoorcolleges? Waarom mag dat opeens niet meer? Nou ja, in alle eerlijkheid, omdat alleen hoorcollege geven offline ook niet de beste werkvorm is . . . In de klas is het makkelijker studenten bij de les te houden, maar vaak genoeg komt de helft maar over van wat je vertelt.
Activerende werkvormen
Het onderwijs zit momenteel in een enorme transitie (zie ook mijn vorige blog), hierdoor ga je vragen stellen bij wat in het verleden ‘normaal’ was en of dat nu nog steeds past bij jouw doelgroep, onderwerp en visie. Activerende werkvormen passen bij blended learning, omdat die zo goed in staat zijn leeromgevingen met elkaar te verbinden en de relatie te leggen tussen theorie en praktijk. Blended learning is geen nieuwe ontwikkeling, maar doordat het nu praktisch standaard is geworden in het hoger onderwijs, ontkom je er niet aan jouw lesprogramma’s opnieuw te bekijken.
Experimenteren
Als je kritisch gaat kijken naar jouw onderwijs en je de ervaringen van de afgelopen maanden mee neemt, dan ga je vanzelf sleutelen aan de opbouw van je lessen, de balans tussen leeromgevingen en het belang van zelfstandig leren. Je leest over een leuke werkvorm online en hoort collega’s vertellen over een nieuwe tool. En dan ontkom je er niet aan: je moet gaan experimenteren in de klas. Met het risico dat je werkvorm in de soep loopt, een opdracht niet wordt gemaakt of dat je volledig de draad kwijt raakt. Toch is deze fase onmisbaar voor het ontwikkelen van goede lesontwerpen die de komende jaren mee kunnen.
Powerpoint
Je zou het kunnen vergelijken met de introductie van Powerpoint als presentatietool. Deze tool zette de docent voor en tijdens de les achter de computer, maakte het mogelijk voor studenten om presentaties terug te kijken en verving videobanden, overheadprojectors en vaak ook het schoolbord. Echter, PowerPoint zinvol en effectief gebruiken heeft de nodige tijd gekost. De veel gehoorde kreet ‘death by PowerPoint’ was van toepassing op presentaties bomvol tekst en ‘bullits’ (en dat doen we niet meer toch?. . . ). Ondertussen zijn we vele experimenten verder en is PowerPoint niet meer weg te denken uit het onderwijs.
Dus experimenteren
Je gaat dus experimenteren met het werkvormen en tools, waar ga je dan beginnen?
Begin altijd bij de leerdoelen en de toets. De werkvormen vormen de brug hiertussen en maken leren mogelijk.
Bedenk wat de werkvorm bijdraagt aan het leerproces, binding en motivatie van de student.
Kijk ook steeds naar de samenhang in het programma. Doe je recht aan het huiswerk, is er een gezonde balans tussen groepswerk, individueel werk en de activiteiten in de les?
Onderzoek of er een online tool is die de werkvorm leuker, interactiever of makkelijker maakt. Je hoeft echt niet altijd een tool te gebruiken, ook studenten hebben thuis pen en papier!
Oefen de tool met je collega’s, huisgenoten of alleen (als het niet anders kan). Je kan ook een paar studenten vragen mee te kijken en mee te denken!
Ga het doen, doen, doen. Oefening baart kunst en helpt je om de werkvorm bij te schaven.
Evalueer de werkvorm en deel je ervaring.
Delen
Naast meer experimenteren, vind ik dat er ook meer gedeeld moet worden. Zoveel docenten zijn prachtige dingen aan het doen, en we weten het niet van elkaar! Het Versnellingsplan van SURF biedt de mogelijkheid om best practices te delen. Hier kan je jouw verhaal kwijt en vooral ook lezen wat anderen doen. Zo kan jij profiteren van de experimenten van collega’s. Waarschijnlijk wil de ICTO-afdeling van jouw onderwijsinstelling ook graag weten wat jij geleerd hebt, juist van je directe collega’s zijn ervaringen relevant, omdat ze passen in de context waarin je les geeft.
Dus gooi die haren los en experimenteer, in het ergste geval leer je er wat van!
Deze blog is het vijfde deel van mijn nieuwe blog-serie ‘Blended lesgeven is . . . .’. In deze blogs ga ik in op een aspect van blended en online lesgeven dat aandacht verdiend, zodat ook ons ‘nieuwe’ onderwijs kan blijven groeien en ontwikkelen.
Geschiedenisles
De pandemie die we nu meemaken heeft (denk ik) de grootste impact op onze Westerse maatschappij sinds de Tweede Wereldoorlog. Niet eerder werden we in dit tijdsgewricht, zo in onze persoonlijke vrijheid beperkt als nu. De gevolgen voor het onderwijs zijn groot en dat krijgt vast een plek in de geschiedeniscanon van het onderwijs. Want als we terugkijken in de tijd, dan zie je dat elke grote maatschappelijke ontwikkeling het onderwijs blijvend heeft beïnvloed en veranderd.
Zo zorgde de industrialisatie in de 19de eeuw, er niet alleen voor dat volwassenen in grote groepen gingen samenwerken, ook het onderwijs veranderde van een elitair, persoonsgebonden systeem, naar klassikaal, breed toegankelijk onderwijs. Stel je voor wat dit betekent heeft voor de al die privé leraren en die nieuwe generatie docenten die moesten worden opgeleid!
Ook de overgang van het zeer gecontroleerde en dwingende onderwijs van voor de oorlog naar vrijer, lichter en persoonlijker onderwijs na de oorlog is zeer bepalend. De focus kwam toen steeds meer te liggen op sociale betrokkenheid, morele verantwoordelijkheid en ontplooiing van het individu. Dit, in grote tegenstelling tot de docenten van voor de oorlog die controleerden of kinderen wel schoon waren en precies hetzelfde leerden als hun klasgenootje. (Bron: Prima Onderwijs)
Docent centraal?
In deze veranderingen staat de docent steeds centraal. De man of vrouw voor de klas moet al die ontwikkelingen waar maken met passend en goed onderwijs. Hij moet recht doen aan de gewenste ontwikkeling van het kind en daarin zelf altijd capabel zijn. Over de leercurve van docenten in deze processen kan ik helaas niet veel terugvinden.
Nu, tijdens deze nieuwe verandering in de maatschappij, staan docenten voor de schone taak zo snel mogelijk alles te kunnen om onderwijs in een pandemie mogelijk te maken. Dankzij al onze online media en de transparantie die dat met zich meebrengt, kijkt iedereen mee over de schouder van die docent. En dat wat je ziet mag je beoordelen . . . en dat doen we ook vol enthousiasme.
Quick fix
Wat we ons echter moeten realiseren is dat goed onderwijs geven geen ‘quick fix’ is. Als de vorm zo fundamenteel veranderd, van privé onderwijs naar klassikaal (ca. 1850), van heel sturend naar autonoom onderwijs (ca. 1950) en van offline naar online onderwijs (2019), dan kost dat tijd. Tijd voor de docent om te leren lesgeven in een nieuwe leeromgeving en voor studenten om te leren leren in een wereld waar je dagindeling hopeloos overhoop ligt.
Belofte
De belofte van dit nieuwe onderwijs is dat het kan doorgroeien naar blended, flexibel en persoonlijk onderwijs dat nog beter past bij de structuur en wensen van onze maatschappij. Die belofte kan waargemaakt worden als docenten tijd krijgen om de omslag te maken van managers, overheid en van jou! Dit betekent concreet meer scholing voor docenten, onderwijs ontwerpen vanuit de kern en brede beschikbaarheid van veilige technische hulpmiddelen.
Resultaat
En het resultaat? Weer een prachtige stap in de ontwikkeling van het onderwijs die een plek krijg in de geschiedenisboekjes. Deze keer met de docent als zichtbare motor die de verandering mogelijk maakt!
Deze blog is het vierde deel van mijn nieuwe blog-serie ‘Blended lesgeven is . . . .’. In deze blogs ga ik in op een aspect van blended en online lesgeven dat aandacht verdiend, zodat ook ons ‘nieuwe’ onderwijs kan blijven groeien en ontwikkelen.
Pepernoten
De afgelopen weken heb ik veel training gegeven aan docenten en de eerste vraag die langs komt is: ‘Weet je nog werkvormen voor mijn online les?’ Deze moeten activerend en motiverend zijn en aansluiten bij de doelgroep. Uiteraard ken ik veel werkvormen en kan ik er nog meer bedenken, maar ik vind het lastig om uit de losse pols met werkvormen te strooien alsof het pepernoten zijn (ja, het mag weer!).
Context first
Een werkvorm is namelijk zeer context gevoelig. Hij moet:
Aansluiten bij de leerdoelen
Passen bij de lesstof en de module
Geschikt zijn voor de doelgroep
Logisch zijn voor de docent
Passen in de tijd en
Technisch uit te voeren zijn met de gekozen tool(s)
Binnen die context geldt ook dat een werkvorm bij de ene klas super gaat en bij de volgende klas in de soep loopt. Dit ligt vaak aan de dynamiek in de groep, en daar moet een werkvorm dus ook op afgestemd zijn. Dit kan je echter niet altijd vooraf bedenken, dus het blijft improviseren.
Oude wijn?
Het is ook heel nuttig om je eigen werkvormen eens nader te bekijken. Pak er eens vier of vijf lessen bij die je de afgelopen weken hebt gegeven. Schrijf dan per les op welke werkvormen je hebt gebruikt. Ik denk dat je verbaasd zult zijn over hoeveel werkvormen je al inzet! Als je dan toch bezig bent, evalueer die werkvormen voor jezelf en werk eventuele verbeterpunten uit. Voor je het weet heb je je eigen werkvormenboekje waarin je gebruikte werkvormen opschrijft, categoriseert en waaraan je nieuwe werkvormen eenvoudig kan toevoegen.
Delen
En weet je wat nou zo mooi zou zijn? Als je collega’s dit ook doen en dat je elkaars lijstjes deelt. Op die manier heb je binnen no time tientallen werkvormen tot je beschikking die al gebruikt en geëvalueerd zijn. Wat een rijkdom! Ik deel graag met jullie mee, dus hieronder een paar (context-loze) werkvormen. Te gebruiken naar eigen inzicht!
Voorkennis activeren/formatief toetsen
Eindig elke les met 5-10 quizvragen over de lesstof die net is behandeld. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld Kahoot of Socrative. Laat de studenten deze individueel beantwoorden en bespreek ze (nog) niet na. De volgende les begin je met de resultaten van de quiz van de vorige les. Je bespreekt de antwoorden en besteedt extra tijd aan vragen die niet goed werden beantwoord. Je hebt nu de voorkennis geactiveerd, indirect je vorige les geëvalueerd en klas is ‘binnen’. Bijna iedereen wil graag weten of hij de vragen goed heeft beantwoord, dus ze zullen snel betrokken zijn. Je kan alle vragen in de laatste les van de module nog een keer langs laten komen als ‘oefentoets’ of beschikbaar maken voor studenten na de les.
Binding creëren
Geschikt voor lesstof die uit een aantal stappen/fases bestaat. Bijvoorbeeld het opstellen van een businessplan. Gebruik kennisclips om elke stap afzonderlijk uit te leggen (maak voor elke stap dus een filmpje). Maak groepjes van 4 studenten en verdeel de te nemen stappen over de groepjes. Begin het lesprogramma met een inspirerende case waarin de stappen moeten worden uitgewerkt en geef uitleg over de opbouw van de lessen.
Het groepje dat ‘de stap’ van de les heeft, treedt op als consultant. Hun huiswerk was om zich vooraf te verdiepen in de stap. Zij gaan de rest van de klas helpen om de stap uit te werken in de live les. Je kan de ‘consultants’ voorbereiden door ze precies te vertellen wat ze moeten doen, of je laat ze dit zelf uitzoeken. Afhankelijk van het aantal stappen en lessen doe je meerdere stappen per les. Laat de groep(en) die hebben opgetreden als consultant(s) dit zelf evalueren en vraag om peerfeedback.
Deze werkvorm loopt de hele module en bepaalt de inrichting van je live lessen, het huiswerk en de eindopdracht. Je besteedt aandacht aan samenwerken, de rol van consultant, verwerken van lesstof en feedback geven en krijgen.
Motivatie ontwikkelen
Deze werkvorm is geschikt voor lesstof waarbij een fysieke vaardigheid wordt ontwikkeld. Bijvoorbeeld technisch tekenen, een model bouwen of naaitechnieken.
Creëer een Padlet-prikbord en zorg dat de hele klas erin kan. Deel dit online prikbord in met mijlpalen die horen bij het ontwikkelen van de vaardigheid. Deze mijlpalen moeten visueel te maken zijn, dus een stap in de technische tekening, een nieuw element in het model of een bepaalde naaisteek. Maak een planning waarin de studenten kunnen zien welke mijlpijl ze wanneer af moeten hebben. Per mijlpaal maken ze een foto van het werk dat ze hebben gemaakt en zetten dit (op de juiste plek) in Padlet. Vervolgens mogen ze elkaars werk beoordelen (dit kan in Padlet) en is de docent de vakjury. Uit elke mijlpaal komt een winnaar, dit kan je doortrekken naar een winnaar van alle mijlpalen. Bedenk leuke prijzen, variërend van een kaartje in de post tot inzicht in (een deel) van de eindtoets. Bij de beoordeling per mijlpaal hoort peerfeedback, dit kan je structureren met een rubric of een aantal vragen.
Ook deze werkvorm loopt de hele module en helpt studenten om bij te blijven en elke les iets aan te leveren. Het motiveert omdat het een spel is met prijzen en peerfeedback.
Blended lesgeven is. . . .
. . . niet altijd even makkelijk. Wil je advies, training of een goed ontwerp voor jouw onderwijs? Kijk dan op www.blendit.nu of stuur mij een mailtje.
Deze blog is het derde deel van mijn nieuwe blog-serie ‘Blended lesgeven is . . . .’ In deze blogs ga ik kort in op een aspect van blended en online lesgeven dat aandacht verdiend, zodat ook ons ‘nieuwe’ onderwijs kan blijven groeien en ontwikkelen.
Nieuwe lock-down
Misschien was je al stiekem aan het nadenken over weer ‘gewoon’ lesgeven, in de klas, zonder al die schermen, maar het is duidelijk dat dat nog even niet gaat gebeuren. Sterker nog, de kans is best aanwezig dat we nog meer en langer op afstand les blijven geven. Des te meer reden om te blijven investeren in blended onderwijs en één actie staat daarbij met stip vooraan: improviseren.
Improviseren
Online lesgeven nodigt uit tot zeer gestructureerde bijeenkomsten waarbij studenten zich braaf voorbereiden en de les als een zonnetje verloopt. De praktijk is echter weerbarstiger, dat zal je zelf ook ervaren hebben. Meer dan eens moet een les toch helemaal anders of valt je werkvorm in het water. Dat kan liggen aan de studenten, de techniek of misschien wel jouw eigen online vaardigheden. Dat is helemaal niet erg, in de offline les loopt het ook wel eens anders dan gepland, dus so what? Toch voelt dat niet helemaal zo, een online les kan immers opgenomen worden en jouw onhandige moment kan opeens contextloos het wereld wijde web over gaan. En ook als dat rampscenario niet plaats vind, heb je toch geen lekker gevoel over gehouden aan een ‘mislukte’ les. Hoe kan je dit voorkomen of charmant oplossen? Nou, misschien wel met deze tips:
Tip 1: Zorg voor een alternatief
Zorg dat je altijd een alternatieve werkvorm of lesinhoud achter de hand hebt. Hier kan je snel naar overstappen als er bijvoorbeeld technisch iets mis gaat, of studenten hebben zich anders voorbereid dan jij dacht.
Tip 2: Geef samen les
Zeker bij grote groepen is het fijn om samen les te geven en de taken te verdelen. Je kan dan ook afspraken maken over wat te doen als er iets mis gaat of hoe je de les overneemt als je collega even (letterlijk) vast loopt.
Tip 3: Neem pauze
Las een pauze in om een technisch probleem op te lossen, jezelf even te herpakken of snel een andere werkvorm klaar te zetten.
Tip 4: Wees transparant
Leg je studenten uit wat er aan de hand is en wat er mis gaat. Laat ze mee denken bij de oplossing of vraag ze een alternatieve lesactiviteit aan te dragen.
Tip 5: Wees voorbereid
Deze tip lijkt een inkoppertje, maar hoe beter jij in je les zit, hoe makkelijker je kan improviseren. Die voorbereiding zit niet alleen in een goede online les, maar ook in passende opdrachten en een duidelijk vervolg op de les, kortom een goed moduleontwerp. Als je lesmodule los zand is, zullen je lessen dat ook zijn. Mijn inziens kan je beter een les overslaan, zodat je tijd hebt om de volgende lessen goed voor te bereiden, dan tegen beter weten in toch online gaan.
Pratend boek
En dan moet ik het toch weer even over dat pratende boek hebben . . . de verleiding is groot om toch maar hoorcollege te geven als je werkvormen niet lukken. Dat kan een oplossing zijn, maar is het de beste? Om je te helpen dat anders te doen en omdat ik toch al lekker tips aan het geven ben, hieronder een paar snelle werkvormen:
Als de opdracht niet (goed) is voorbereid:
Loop met de groep de beschrijving van de opdracht stap voor stap door. Vraag ze of ze elke stap begrijpen, verscherp deze zo nodig. Vraag vervolgens een student die het al uitgewerkt heeft, de eerste stap toe te lichten. Bij een volgende stap kan je de groep vragen het antwoord in de chat te zetten. Zorg ervoor dat vooral de groep aan het werk is, bijvoorbeeld door ze tijd te geven om online informatie te zoeken. Jij begeleidt vooral het proces.
Als studenten niet mee willen doen:
Laat de inhoud van de les en je werkvormen even los. Als ze niet mee willen doen, dan moet dat eerst opgelost worden. Afhankelijk van de grote van de groep kan je kiezen voor een open gesprek, vraag studenten, in de chat of verbaal, uit te leggen waarom ze niet mee doen.
Als dit te onveilig is, kan jij beginnen met vragen stellen en eventueel ook al de antwoorden geven. Vraag de studenten een hand op te steken als het klopt wat je zegt, hiervandaan kan je gaan doorvragen.
Stop de les. Als er teveel onwil is, kan je er beter mee stoppen. Zorg wel dat de consequenties van het missen van de rest van de les bij de studenten ligt en niet bij jou als docent. Bijvoorbeeld doordat ze zich bewust zijn dat ze tentamenstof missen of dat ze een vaardigheid niet kunnen oefenen. De volgende les begin je met een reflectie op de gemiste les.
Als de techniek hapert:
Probeer dit op te lossen met een van de bovenstaande tips. Werkt helemaal niets en blijft het een rommeltje? Stop dan met de les. Vraag de studenten de opdracht of verwerking van de stof naar jou te mailen en geef feedback per mail. Dat kost misschien even tijd, maar is veel waardevoller dan de frustratie van haperende techniek.
Nu kan je het toch?
Improviseren is niet altijd makkelijk en kan frustrerend zijn. Deze blog geeft misschien wat handvatten, maar zonder jouw specifieke situatie blijft het wat algemeen. Zorgen voor goede voorbereiding kan veel problemen voorkomen. Maar belangrijker is misschien nog wel dat je over jouw uitdagingen praat met collega’s. Met elkaar hebben jullie genoeg kennis om bijna alle problemen te tackelen. Maar dan moet je wel durven toegeven dat jouw lessen ook niet altijd voorbeeldig verlopen.
Tip 6: Nog eentje dan
Ondanks dat deze blog vooral ingaat op problemen tijdens de synchrone online les, geldt ook voor opdrachten, kennisclips en andere a-synchrone activiteiten, dat het succes ervan staat of valt met een goed moduleontwerp. Dus de laatste tip: Zorg voor een goed uitgedacht ontwerp!!
Blended lesgeven is. . . .
. . . niet altijd even makkelijk. Wil je advies, training of een goed ontwerp voor jouw onderwijs? Kijk dan op www.blendit.nu of stuur mij een mailtje.
Deze blog is het tweede deel van mijn nieuwe blog-serie ‘Blended lesgeven is . . . .’. In deze blogs ga ik in op een aspect van blended en online lesgeven dat aandacht verdiend, zodat ook ons ‘nieuwe’ onderwijs kan blijven groeien en ontwikkelen.
Verbandje?
Wat zijn we eigenlijk aan het doen de afgelopen maanden? Is ons nieuwe online onderwijs een doekje voor het bloeden, een snelverbandje, of hebben we het over een structurele ontwikkeling? Hoe het ook zij, één onderwerp komt nu steeds terug en dat isbinding. Hoe verbinden we een student aan de online studie, -klas en -instituut?
Nu vind ik dit een zeer relevant onderwerp, ik heb er zelfs een e-learning over gemaakt en ook Barend Last heeft er mooie artikelen over gepubliceerd. In deze blog wil ik echter niet uitleggen hoe je binding met studenten opbouwt en onderhoudt (volg daar die e-learning maar voor), maar juist over docentbinding. Voel jij je nog verbonden met het onderwijs?
De docent
Van alle beroepsgroepen (naast de zorg) staat het onderwijs toch wel het meest in de schijnwerpers sinds de Corona-crisis. Nu was het daarvoor ook niet echt stil, maar deze keer moet het onderwijs zo snel, zo fundamenteel veranderen, dat de meningen daarover ruim vertegenwoordigd zijn. Waar bloggers, onderwijskundigen, influencers en media allemaal een mening hebben over hoe het onderwijs het nu doet, staat de docent maar z’n best te doen voor dat beeldscherm . . . Ik weet niet of je de Netflix-film ‘De groeten van Gerri’ hebt gezien, maar dat schept toch een bepaald beeld.
v.s. het beeldscherm
Dus die docent, voor dat beeldscherm. “Daar heb ik niet voor gekozen toen ik voor de klas ging, om alles online te gaan doen”, hoor ik veel docenten zeggen. En “ik ben wel klaar met die powerpoints inspreken, dat is toch geen les geven?” Hoe kan je als docent nog verbonden blijven met je eigen vak, je passie en je studenten, als je bijna altijd thuis werkt? Dat is niet zo makkelijk en roept ook de nodige frustratie op. Ik zie echter licht in de duisternis, het is niet alleen maar kommer en kwel:
Praten
Online kan je namelijk ontzettend goed 1-op-1 begeleiden, iets waar vaak niet genoeg tijd voor was. Online zijn veel mogelijkheden voor intensieve leergesprekken en supervisie. Juist doordat je de kennisoverdracht al hebt ingesproken in een powerpoint, kan je in de online les uitgebreid met je studenten praten, bij voorkeur in kleine groepjes. Graag refereer ik hierbij aan Biesta’s functies van het onderwijs (Biesta, 2012). Online zijn we nu vooral bezig met kwalificeren (kennis en vaardigheden ontwikkelen), terwijl er ook plek kan zijn voor socialiseren en persoonsvorming. Dat betekent dat je als docent je rol in de klas deels moet heroverwegen.
Specialiseren
Ook vraag ik mij af of we als docent niet meer moeten specialiseren? Van oudsher zijn we soort alleskunners: de expert, de entertainer, de politieagent, de coach, de ICT-er, de onderwijsontwikkelaar etc. Dat is ook wel de charme van het vak, maar soms is het goed keuzes te maken. Zou het een idee zijn als sommige docenten (die het leuk vinden en goed kunnen) zich focussen op die kennisclips en e-learning? En andere docenten juist op die coachende rol of onderwijsontwerp? Kan je jouw verbinding met jouw vak en opleiding niet het beste vormgeven door te doen waar je kracht ligt?
Het ´nieuwe´ lesgeven
Verbinding ervaren met je werk, je vak en je studenten bepaald voor een groot deel je werkgeluk. Juist het samen doen, sparren en uitwisselen maakt het werk van een docent leuk en waardevol. Dat veranderd niet nu we veel online zijn. We moeten er echter wel meer ons best voor doen. Het is misschien eerst wat ongemakkelijk om ´zomaar´ online een kop koffie te drinken met een paar collega’s, maar het online koffiepraatje is waardevol, ook al moet je het plannen. En online overleggen en ontwikkelen kan ook, mits je zorgt voor duidelijke structuur en de tijd om het een en ander uit te denken. Is het hetzelfde als een jaar geleden, is het ´nieuwe normaal´ wel echt normaal? Ik denk het niet, maar het is ook niet het einde van de wereld, online verbinden kan ook. Als je je best maar doet!
Blended lesgeven is. . . .
. . . niet altijd even makkelijk. Wil je advies, training of een goed ontwerp voor jouw onderwijs? Kijk dan op www.blendit.nu of stuur mij een mailtje.
Deze blog is het eerste deel van mijn nieuwe blog-serie ‘Blended lesgeven is . . . .’. In deze blogs ga ik kort in op een aspect van blended en online lesgeven dat aandacht verdiend, zodat ook ons ‘nieuwe’ onderwijs kan blijven groeien en ontwikkelen.
First fail, then . . .
Je kent het wel: heb je een leuke werkvorm bedacht waarbij voorkennis noodzakelijk is, blijkt het grootste deel van de klas zich niet voorbereid te hebben . . . de werkvorm verzandt in een hoorcollege over lesstof die eigenlijk in het huiswerk behandeld wordt. Vervelend voor jou als docent en ook zeker voor de studenten die zich wel hebben voorbereid en nu niets nieuws leren.
En ook niet leuk voor de studenten die niets hebben gedaan: ze hebben een negatieve ervaring met de werkvorm, worden geconfronteerd met een geïmproviseerd hoorcollege dat wellicht niet zo inspirerend is en leren dat voorbereiden op de les niet nodig is.
Hoe doorbreek je deze spiraal waarbij niemand de leerervaring krijgt die hij verdient? Nou, door los te laten.
Loslaten
Nu is loslaten niet een van mijn grootste kwaliteiten, sterker nog, ik ben er vrij slecht in, maar als docent is het wel onmisbaar voor het geven van interactieve en inspirerende lessen. Laat los dat studenten zich niet voorbereiden en hou vast aan goede werkvormen die inspireren en uitdagen.
Doe een beroep op de autonome motivatie van de student door niet te herhalen wat ze thuis hadden kunnen leren, maar ze de weg te wijzen naar nieuwe kennis en vaardigheden. Want laten we eerlijk zijn, studenten hebben genoeg tijd voor hun huiswerk, ze moeten echter wel de noodzaak voelen het ook te doen!
Tijd om te studeren
Jouw studenten hebben tijd, veel meer dan voor de Coronacrisis. Ze zijn bijna geen tijd meer kwijt aan reizen naar school, er zijn geen tussenuren meer waar ze rondhangen in school, ze hebben geen bijbaan meer en hun sociale leven is ook lang niet meer zo druk als vorig jaar. (Zie ook dit artikel in de Parool.) Om het kort samen te vatten, veel studenten vervelen zich en zoeken naar een zinnige dagbesteding. En laat huiswerk en groepsopdrachten daar nu uitermate geschikt voor zijn!
Top notch
Dus blijf dat huiswerk geven en zet ze aan een groepsopdracht die ze online kunnen doen. Zorg dat de instructie ‘top notch’ is, zodat ze autonoom aan de slag kunnen. Je moet ze kunnen loslaten en dat doe je vervolgens ook. Bij de volgende synchrone (online) les ga je verder waar de opdracht is geëindigd.
Hebben studenten zich niet voorbereid? Jammer dan, je blijft aan de slag met de studenten die dat wel hebben gedaan. Je maakt de werkvorm zo, dat jij altijd door kan en niet hoeft te vluchten in het geven van een hoorcollege. Hierdoor maak je het huiswerk relevant en urgent, en daarmee de synchrone lessen ook.
Pratend boek?
Laat het los dat jij kennis in de hoofden van jouw studenten moet proppen, zij moeten dat zelf doen. Je bent docent, geen pratend boek, jouw focus ligt op studenten iets leren, ze helpen ontwikkelen en na te laten denken. Door de studenten de autonomie te geven hun eigen studie in te richten en door los te laten dat jij als docent verantwoordelijk bent voor de kennis in hun hoofd, worden de lessen leuker, nuttiger en effectiever!
Blended lesgeven is. . . .
. . . niet altijd even makkelijk. Wil je advies, training of een goed ontwerp voor jouw onderwijs? Kijk dan op www.blendit.nu of stuur mij een mailtje.
Veranderen is loslaten. Nu word ik persoonlijk wel eens agressief van het woord ´loslaten´, het lijkt de (echt niet zo makkelijke) oplossing voor alle problemen. Desondanks roep ik alle docenten en onderwijsontwerpers op om toch los te laten. De Corona-crisis heeft ons gedwongen op een andere manier les te geven, samen te werken en te leren. Dit ging niet altijd van harte, het is immers een typische top-down verandering met grote impact op de hele samenleving. En zoals dat vaker gaat met verandertrajecten, zijn de weerstanden hiertegen legio, het is immers slikken of stikken.
Barend Last (Universiteit Maastricht) schreef onlangs een pakkend artikel over de weerstand die er is tegen online en blended onderwijs die erger lijkt te worden, omdat er een duidelijke knip zit tussen hoe lesgeven was pre-Corona en post-Corona. De tendens is toch een beetje ‘vroeger was alles beter’ en ‘was het allemaal maar weer normaal’.
De afgelopen weken heb ik verschillende docententeams getraind in lesgeven in het nieuwe normaal. In de eerste online sessie gaan we aan de slag met de ‘take aways’ van de intelligente lock down. Dan kijken we terug naar wat we hebben geleerd van de corona-crisis en maken een verdeling tussen vier soorten take-aways: ‘De Gouden Greep’, ‘Heeft Potentie’, ‘Nooit meer doen’ en ‘Heb ik gemist’. Wat mij opvalt in de gesprekken hierover, is dat de docenten heel goed doorhebben dat je offline onderwijs niet 1-op-1 naar online kan vertalen en dat dat best een beetje pijn doet.
Kill your darlings
De transitie van offline naar online onderwijs doet pijn. Dit komt doordat iedereen moet wennen aan de ICT uitdagingen, thuis werken en de fysieke afstand tot elkaar. Het doet vooral ook pijn, omdat je veel van je leuke werkvormen, lesplannen en moduleontwerpen moet loslaten, omdat ze online simpelweg niet kunnen. Al die didactische darlings liggen nu te verstoffen in je kantoor, waar je ook nooit meer komt.
Mindshift
Het loslaten van die darlings en schakelen naar de mogelijkheden van online lesgeven vraagt om een mindshift. Je kan niet anders dan het oude normaal loslaten en zoeken naar de beste manier om les te geven in het nieuwe normaal. Om dit te laten slagen is er eerst een beetje soul-searching nodig. Wat vind jij nu echt belangrijk in jouw onderwijs? Hoe zie jij jezelf als docent, ook in relatie tot de student? Pas als je dat echt goed weet en begrijpt, kan je nadenken over jouw rol in het onderwijs en hoe die er online en offline uitziet. Met jouw visie en ambities in het achterhoofd ga je naar de ontwerptafel en kijk je kritisch naar wat de kansen van jouw module zijn in een online programma.
Het kan wel!
En warempel, die didactische darlings die offline zo briljant bleken, kunnen online ook vorm krijgen, als je bereid bent los te laten. Met een beetje puzzelen aan de werkvorm, experimenteren met collega’s en met een leuke nieuwe tool blijkt het mogelijk dezelfde leeropbrengst en misschien nog wel meer te realiseren. Zolang je oog houdt voor het grote geheel, de werkvormen in relatie tot elkaar ontwerpt en deze zelfverzekerd aanbiedt, blijkt online lesgeven heel waardevol.
Verbaas jezelf
Mijn oproep aan alle docenten is daarom: Kill your darlings! Ontwikkel de bereidheid om het oude, vertrouwde los te laten en met een frisse blik naar jouw lesontwerpen te kijken. Ja, je moet veel aanpassen en dat is misschien ook wel veel werk, maar het resultaat zal je verbazen!
En weet je niet hoe je die mindshift moet maken, loop je vast in de ontwerpstappen of zoek je online tools die echt meehelpen bij binding en motivatie?
Nu we allemaal in de Coronacrisis zitten vliegen de artikelen, tutorials en webinars je om de oren. Ik wilde hier niet aan mee doen, maar juist met de Pleisterplakkers ´hands on´ oplossingen bieden die passen bij jouw context. Toch heb ik nog meer te vertellen, en dat kan het beste in deze blog die ik eigenlijk niet wilde schrijven.
Digitale mindset
Om mij heen, op de school van mijn kinderen en online zie ik docenten en leerexperts keihard werken om vanalles online te krijgen en hun doelgroepen te bedienen. Tegelijkertijd hoor ik op het NOS journaal dat MBO´s worstelen met het digitaliseren van hun onderwijs. Volgens mij heeft dit te maken met onze digitale mindset. Om de een of andere reden hebben we besloten dat alles nu online geregeld moet kunnen worden. En dat is raar, want jarenlang wilde het onderwijs niet online, ‘want daar is onderwijs niet voor geschikt’, werd er gepredikt. Leren staat of valt immers met de man of vrouw voor de klas. Nu komen we er in een rap tempo achter dat online leren ook heel goed kan en dat ook online binding en diepgang mogelijk is.
Fingerspitzengefühl
Fingerspitzengefühl
. . . maar, niet alles is mogelijk. Net zoals
dat je niet alles kan leren in een klaslokaal, stage of practicum. Daarom zijn
we zo trots op activerende werkvormen en gedifferentieerd onderwijs. Dus waarom
moet alles nu wel opeens online? Dat kan helemaal niet. Je kan geen ingewikkeld
apparaat leren bedienen online, of een verband aanleggen of aanvoelen wat de
sfeer is in jouw peutergroep. Een groot deel van het ‘fingerspitzengefühl dat
wij onze leerlingen proberen aan te leren, leer je niet online.
Pick you fights
En andere dingen kan je online wel heel goed aanleren, zoals onderzoeksvaardigheden, burgerschap en digitale geletterdheid. Belangrijke competenties die nu alle ruimte kunnen krijgen, mits je bereid bent jouw curriculum voor dit schooljaar los te laten. Ga nu de vakken geven die je anders een blok of semester later had aangeboden. Verschuif de vakken die je niet online kan doen naar volgend jaar, als deze crisis voorbij is. En als dat betekent dat je een nieuw vak moet introduceren, dan kunnen de deelnemers meer leren dan zonder de Coronacrisis, een win-win situatie volgens mij. En ook niet onbelangrijk, zorg dat wat je nu maakt, volgend jaar ook nog kan, bouw gelijk aan onderwijs dat blended is en flexibel gegeven kan worden!
Docentschap
Elke keer als ik een blog schrijf en deze deel met mijn vader (docent in hart en nieren), dan zegt hij ‘vergeet de docent voor de klas niet, daar draait het om’. En daar heeft hij gelijk in, zeker in online onderwijs. Hoe dan ook moet de docent structuur, duidelijkheid, inspiratie en kennis overdragen. Door de klas en vooral het individu het gevoel te geven dat hij het niet alleen doet. Dat hij ook online gesteund en gevolgd wordt door zijn docent. Dit vraagt hele goede lesplannen (learning journeys) en een docent die in zijn kracht staat. Ontwerp jouw onderwijs daarom zo, dat ook jij als docent, in deze bizarre tijd, in je kracht blijft staan. Een maand geleden was het gesprek met en tegen je leerling de basis, dat is nog steeds zo, maar dan digitaal. Focus je daarop, niet de tools, gadgets en techniek, maar op het gesprek. Leren en doceren zijn immers onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Mindshift
Online lesgeven vraagt nog steeds verbinding met de student,
leerling en trainee. En daarnaast vraagt het een mindshift: durf je het
curriculum los te laten en te doceren wat er nu kan en nu toe doet? En ga jij
de uitdaging aan om jouw studenten hierin mee te nemen? Als gids, coach en hún
docent, die net zo hard zoekende is, maar wel voorop loopt en de lamp draagt?
Er is geen ontkomen aan. Nu het offline leven steeds verder ingeperkt wordt, moeten we online nuttig bezig zijn, toch? Wij Nederlanders zijn een bezig volkje en we willen onze tijd graag effectief inzetten. Nu steeds meer mensen gedwongen thuis zitten, staat ons Calvinistische en nuchtere identiteit opeens onder druk. Met z’n allen zijn we het volkje van ‘niet lullen, maar poetsen’, ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ en ‘met de handen uit de mouwen’. Nu we thuis komen te zitten, zoeken we naarstig naar nuttige en betekenisvolle invulling van onze tijd, vaardigheden en kennis.
Samen staan we sterk
Overal ontstaan initiatieven om samen te delen, elkaar te helpen en online kennis uit te wisselen. Als onderwijsontwikkelaar en blended learning enthousiasteling, juig ik dit van harte toe! Ik heb zelfs al een concept ontwikkeld om al die initiatieven te bundelen op een website, maar lees in de Volkskrant dat er nu vooral veel aanbod is en veel minder vraag.
Leerrendement
Desondanks hebben de scholen en andere opleidingsinstituten een grote uitdaging, hoe ga je om met een gedwongen vakantie en wat doet dat met het leerrendement van de leerlingen, scholieren, studenten en trainees? Gelukkig zie ik online al initiatieven ontstaan die hierin kunnen voorzien, bijvoorbeeld dit initiatief van commerciele partijen, deze van de UU en oproepen van docenten om met online werkvormen te komen.
Low – tech
Nu kan het ook makkelijker . . . lees een boek! Ja, die boeken die al lang staan te wachten in de kast. Super leerzaam en low-tech. Ik adviseer alle ouders, docenten en studenten dan ook om te beginnen met een boek. Haal die lees achterstand in! Ook voorlezen is op diverse fronten goed voor ouder en kind.
Opruimen
Een andere idee, ruim de boel op! En dan bedoel ik niet alleen huis en tuin, maar juist die computer. Wat heb je nog allemaal opgeslagen aan foto’s, documenten, half geschreven brieven en vage plannetjes die nu echt aandacht kunnen krijgen? Wie weet kom je een half vergeten idee tegen dat nu opeens een vruchtbare bodem vindt.
Social
En dan, ook iets waar je nu echt even tijd voor hebt: bel mensen! Juist die mensen die niet zo ‘social’ zijn, dus al jouw grappige posts niet hebben gezien. En eigenlijk helemaal niemand meer zien momenteel.
Leren is interactief
Ik leer het meest van interactie met andere mensen. Kennis uit boeken, de lesbanken en online media krijgt pas echt vorm als je er over praat en inzichten uitwisselt. Dus kan je even niet naar de klas? Bel een klasgenoot en praat over de lesstof. Of schrijf er een leuke blog over. Of maak een mindmap waarin verschillende kennisgebieden bij elkaar komen? (ook leuk om samen te doen via Mindmeister).
Werkvormen
Aangezien niet iedereen gemotiveerd is om alleen leeractiviteiten op te pakken en het niet altijd makkelijk is om leren in je eentje vorm te geven, hieronder een aantal werkvormen voor docenten en trainers:
Maak gebruik van het gratis aanbod van Socrative voor quizzes en veel meer werkvormen.
Kijk in Feedbackfruits naar de mogelijkheden van peerfeedback en een forumdiscussie.
Begin een insta account om eenvoudig kennis over te dragen met interactieve werkvormpjes.
Bestel leuke werkboeken voor kinderen, bijvoorbeeld bij Kinheim.
Vraag je studenten om zelf met online werkvormen te komen!
Etc.
Motivatie
Voor alle werkvormen geldt dat ze in een groter geheel moeten passen. Kijk daarom eerst naar je leerdoelen en de toetsing en beoordeel of een werkvorm daarin past. Leg dit ook goed uit aan de deelnemers, zodat zij weten waarom ze mee moeten doen. De motivatie van de studenten is in dit geval heel anders dan in de klas. Hoe krijg je ze zover om mee te doen en vol te houden? Daarvoor moet je het online lesontwerp eenvoudig, werkbaar en relevant maken. Ook verwijs ik graag naar de blog van Pedro de Bruyckere. Wat je ook doet, het hoeft niet perfect, de transitie van offline naar online moet nu wel heel snel en duurt nog wel even. Gun jezelf rafelige randjes.
Als je er niet uit komt, denk ik graag (gratis) met je mee!
Mijn e-learning is nog steeds niet af . . niet omdat ik geen content of inspiratie heb, maar omdat de logistiek en de techniek die erbij komt kijken mij belemmerd. De afgelopen maanden heb ik de e-learning al wel tien keer in mijn hoofd (en deels op papier) gemaakt en elke keer strand ik op de ICT. En dat terwijl ik best handig ben met allerlei programma’s en apps. Wat zijn mijn uitdagingen als trainer en ZZP-er?
Betalen
Een grote uitdaging is voor mij het regelen van het geld. Niet alleen voor de (uiteindelijk) betalende klant in de vorm van een werkende webwinkel, maar ook de kosten van de leeromgeving waarin ik de e-learning wil maken. Er zijn namelijk nogal wat keuzes in leeromgevingen (zie onderaan deze blog) en welke is nu het meest handig voor mij? Wat ben ik bereid per maand te investeren en hoe bereken ik dat door aan de klant (of juist niet)?
Leeromgeving
De tweede uitdaging is het soort leeromgeving (LMS) dat ik kies. Ga ik voor een omgeving waarin ik de deelnemer op de voet kan volgen, waarin het mogelijk is complexe opdrachten aan te bieden en gebruik kan maken van ‘content dripping’? Of wil ik eigenlijk alleen de auteurstool met handige werkvormen, afbeeldingen en quizzen waarin ik de e-learning maak, zonder learning analytics op de achtergrond waaruit ik allerlei conclusies kan trekken? Of is er een combinatie mogelijk?
Doelgroep
Ontwerpen met docenten in Brussel
En dan waar je het allemaal voor doet, de doelgroep! Deze heb ik goed in kaart gebracht met handige tools zoals de empathy map. Ik vraag mijzelf voortdurend af hoeveel voorkennis mijn doelgroep heeft, of ik niet enorm open deuren aan het intrappen ben, of juist veel te diep op de materie in ga. Balans is mijn nieuwe thema-woord (ook privé), hoe zorg ik voor de juiste balans in mijn e-materiaal?
Inhoud
Dat vertaalt zich direct door naar de inhoud. E-learning is een prachtige werkvorm die mij (en andere trainers) in staat stelt blended leertrajecten aan te bieden, snel en efficiënt bepaalde kennis en vaardigheden over te brengen en ook om leads te genereren. Het spannende is echter, dat iedereen in jouw keuken kan kijken, dus dan moet het wel goed zijn! En studeerbaar, en geschikt om op maat aan te bieden, en voor elke leerstrategie geschikt en . . . . Hoe meer variabelen ik bedenk, hoe moeilijker de inhoud wordt!
Ontwerp
Ik geloof heilig in de kracht van een goed ‘educational design’, ik bied mijzelf immers aan als onderwijsontwerper! Dus heb ik een mooi ontwerp gemaakt voor mijn e-learning waarmee ik de doelgroep, inhoud en werkvormen heb uitgedacht. De laatste stap heb ik echter nog niet gezet: kiezen voor een LMS en auteurstool die past bij mij en mijn doelgroep. Want de keuze is reuze! Inmiddels heb ik de diverse mogelijkheden onderzocht, hieronder een kleine greep uit wat er mogelijk is op het gebied van LMS-sen en auteurstools.
Als je Googled op LMS komt er gelijk een wereld aan opties naar boven. Ik heb vooral gekeken naar leeromgevingen en auteurstools die interessant zijn voor mij als ZZP-er. Hierbij let ik op de kosten, hoe ‘makkelijk’ is het om in de omgeving te werken en hoe kan ik de e-learning zichtbaar maken op mijn eigen site. Voor mij is e-learning ondersteunend aan mijn diensten en hoeft het geen cash cow te zijn (wel leuk als dat lukt overigens).
Makkelijk en gratis ‘video-based’ modules aanbieden. Af te schermen door een privé account te maken. Als je insta snapt kan je snel iets leuks maken.
Verkopen via eigen kanalen (veel marketing doen). Weinig werkvormen mogelijk. Geen ondersteunende LMS (wel iets van gebruikers info als je een zakelijke account neemt).
